ಟೇಕ್ ಆಫ್
ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ಯಾವುದಾದರೂ ಒಂದು ಊರು ನೋಡೋದು ಅಂದರೆ ಅಲ್ಲಿನ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸ್ಮಾರಕಗಳನ್ನೋ ಚೆಂದದ ಕಟ್ಟಡಗಳನ್ನೋ ಅಥವಾ ಜನಪ್ರಿಯ ಪ್ರವಾಸೀ ಆಕರ್ಷಣೆಯ ಸ್ಥಳಗಳನ್ನೋ ನೋಡುವುದಲ್ಲ. ಅಥವಾ ಹಾಗೆ ಅವಷ್ಟನ್ನು ನೋಡುವುದು ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲ. ನಾನು ಹೋಗುವ ಊರಿನ ಒಳಹೊಕ್ಕು ಅಲ್ಲಿಯೂ ಇರುವ ನನ್ನ ಜನರನ್ನೆಲ್ಲ ಹಾದು ಬಂದಾಗಲೇ ನನ್ನ ಪ್ರವಾಸ ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗೋದು. ಹೀಗೇ ಇತ್ತು ನಮ್ಮ ಈ ಸರ್ತಿಯ ಜಮ್ಮು- ಕಾಶ್ಮೀರ- ಲಡಾಖ್ ಪ್ರವಾಸ ಕೂಡಾ.
ನಮ್ ಟೀಮ್
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಪ್ರವಾಸ ಹೊರಡುವಾಗ ಬರೀ ಹುಡುಹುಡುಗರೇ ಹೋಗೋದು. ಅದರಂತೆ ಈ ಬಾರಿ ಹೊರಟಿದ್ದು ನಾನೂ ಸೇರಿದಂತೆ ಆರು ಜನರ ತಂಡ. ಗಾಬರಿಯಾಗಬೇಡಿ. ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿ ಎದುರು ಐದು ನಿಮಿಷ ಕೂಡ ವ್ಯಯ ಮಾಡೋಕೆ ಪುರುಸೊತ್ತು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಕನ್ನಡಿ ಇಲ್ಲದಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯರೆಲ್ಲಿ? ಆದರೆ ಟಾಮ್ ಬಾಯ್ ಇಮೇಜಿನ ನನ್ನನ್ನ ತನ್ನ ಪ್ರವಾಸೀ ತಂಡದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಅಣ್ಣ ಯಾವತ್ತೂ ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡಿಲ್ಲ.
ಪ್ರತಿಸಲದಂತೆ ಈ ಸಲದ ನಮ್ಮ ತಂಡವೂ ಮಜವಾಗಿತ್ತು. ಇಬ್ಬರು ಮೀನುಗಾರ ಹುಡುಗರು- ಸಚಿನ್ ಮತ್ತು ಯೋಗೀಶ್ (ಫಿಶಿಂಗ್ ಇವರ ವೃತ್ತಿ, ಫಿಶ್ ಇವರ ಜೀವ. ಪ್ರವಾಸದುದ್ದಕ್ಕೂ ರಾಜ್ಮಾ ಚಾವಲ್ ನೋಡಿನೋಡಿಯೇ ಇವರು ನಾಲ್ಕೈದು ಕೇಜಿ ಇಳಿದು ಹೋಗಿದ್ದರು!), ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುವ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಉರುಫ್ ಚಂದ್ರಣ್ಣ, ಐಐಎಸ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಿರುವ ಎಳೆ ಹುಡುಗ ಅನೂಪ, ಅಣ್ಣ ಚಕ್ರವರ್ತಿ ಮತ್ತು ನಾನು.
ನಮ್ಮ ಆರೂ ಜನರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದ್ದ ಅಂಶಗಳೆಂದರೆ ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಆಗಬಲ್ಲ ವ್ಯವಧಾನ. ಊರಿನ ಒಳಹೊಕ್ಕು ಜನರ ನಡುವೆ ಇರುವ ಉದ್ದೇಶದ ನಮಗೆ ಇಂಥವರೇ ಬೇಕಿದ್ದುದು. ಸುಖ ಸವಲತ್ತಿನ ಲಾಡ್ಜ್ ನಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡು, ಕಿಟಕಿಯಾಚೆಯಷ್ಟೆ ಕಾಣುವ ಊರು ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವುದರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಮತ್ತು ಅಣ್ಣನಿಂಗಂತೂ ಚೂರೂ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ. ಮಿಕ್ಕೆಲ್ಲರು ನಮ್ಮನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬಹಳ ಸುಲಭವಾಗಿ ಒಗ್ಗಿಕೊಂಡೂಬಿಟ್ಟರು. ಜೂನ್ ಹದಿನೆಂಟರ ಬೆಳಗ್ಗೆ ವಿಮಾನಯಾನದ ಮೂಲಕ ಶುರುವಾಯ್ತು ನಮ್ಮ ಪ್ರವಾಸ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುಂದಿನ ಹದಿನೇಳು ದಿನಗಳ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣವೂ ಅನುಭೂತಿಯ ಮೊತ್ತವೇ.
ಮೊದಲ ಸಾಹಸ
ಹದಿನೆಂಟಕ್ಕೆ ವಿಮಾನ ಹತ್ತಬೇಕಿದ್ದ ನಾವು ಹದಿನೇಳಕ್ಕೇ ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ಬಿಡಲು ಕಾರಣವಿತ್ತು. ದೇವನಹಳ್ಳಿ ನನ್ನಣ್ಣನ ಸೂಲಿಬೆಲೆಗೆ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದುದರಿಂದ, ರಾತ್ರಿ ಅಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡು, ಬೆಳಗ್ಗೆ ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಏರ್ ಪೋರ್ಟಿಗೆ ಡ್ರಾಪ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಯೋಜನೆ ಹಾಕಿದೆವು. ಅವತ್ತು ರಾತ್ರಿ ಅಲ್ಲಿ ಬಟರ್ ಸ್ಕಾಚ್ ಪೇಸ್ಟ್ರಿ ಕಟ್ ಮಾಡಿ ಸಂಭ್ರಮಪಟ್ಟು, ಮಮ್ಮಿ ಮಾಡಿದ ರುಚಿರುಚಿ ಸೊಪ್ಪು ಸಾರು- ಅನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆ ಭರ್ತಿ ತಿಂದು ಮಲಗಿದೆವು. ಮಮ್ಮಿ ಬೇರೆ ಇನ್ನು ಹದಿನೈದು ದಿನ ಬೇಕಂದ್ರೂ ಇಲ್ಲಿನ ಊಟ ಸಿಗಲ್ಲ, ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಂದುಬಿಡಿ ಅಂತ ಹೆದರಿಸಿಯೇ ನಮಗೆ ಹೊಟ್ಟೆ ಬಿರಿಯುವಷ್ಟು ಬಡಿಸಿದ್ದರು. ಬೆಳಗಾಗೆದ್ದು ಇಡ್ಲಿ, ಟೊಮೆಟೋ ಗೊಜ್ಜು (ಇದು ಮಮ್ಮಿಯ ಬ್ರಾಂಡ್ ಗೊಜ್ಜು. ಅವರ ಹಾಗೆ ಟೊಮೆಟೋ ಗೊಜ್ಜು ಮಾಡಬಲ್ಲವರು ಜಗತ್ತಲ್ಲೇ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಲ್ಲ ಅಂತ ನಾನು ಧೈರ್ಯವಾಗಿ ಘೋಷಿಸಬಲ್ಲೆ!) ಮಾಡಿಟ್ಟರು.
ಆದರೆ ನನಗೆ ರಾತ್ರಿಯ ಊಟವೇ ಅರಗಿಲ್ಲದೆ ಡೈನಿಂಗ್ ಟೇಬಲ್ಲಿಂದ ದೂರವುಳಿದೆ. ನಾನು ತಿಂಡಿ ತಿಂದಿಲ್ಲವೆಂದು ಮಮ್ಮಿಯ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರದ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ. ನನ್ನಣ್ಣ ತನಗೆ ಇಡ್ಲಿ- ಗೊಜ್ಜು ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿಕೊಡೆಂದು ಕೇಳಿದ. ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ತಿನ್ನುವೆ ಅಂದ. ನನಗೆ ಗಾಬರಿ. ನೀರಿನ ಬಾಟಲಿಯನ್ನೇ ಒಳಬಿಡದ ಈ ಮಂದಿ ಇಡ್ಲಿ ತರಲು ಬಿಟ್ಟಾರೆಯೇ? ಕಲಿತ ಮಾತೆಲ್ಲ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿ ಇಲ್ಲೇ ತಿಂದುಬಿಡೆಂದು ಒಪ್ಪಿಸಲು ಯತ್ನಿಸಿ ಸೋತೆ. ಅಂವ ಜಪ್ಪಯ್ಯ ಅನ್ನಲಿಲ್ಲ. ಚೆಕಿಂಗ್ ನವರು ಡಿಯೋಡ್ರೆಂಟ್ ಮೊದಲಾದವನ್ನ ತೆಗೆದು ಡಸ್ಟ್ ಬಿನ್ ಗೆ ಎಸೆಯೋದನ್ನ ನೋಡಿದ್ದ ನಾನು ತಿಂಡಿಯನ್ನೂ ಹಾಗೆ ಎಸೆದುಬಿಟ್ಟಾರೆಂದು ಹಿಂಜರಿದೆ. ಅಣ್ಣ ಮಾತ್ರ ವಿಪರೀತ ಹುಕ್ಕಿಯಲ್ಲಿದ್ದ. ನನ್ನ ಸಾಕಷ್ಟು ಸತಾಯಿಸಿ ಆಮೇಲೆ ತನ್ನ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದ ಕಾರಣ ಏನೆಂದು ಬಾಯಿಬಿಟ್ಟ. ಅವನು ಹಿಂದಿನ ದಿನ ತಾನೆ ಮೌಂಟ್ ಅಬು ಇಂದ ವಾಪಸಾಗಿದ್ದ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಉಪನ್ಯಾಸ ಕೊಡಲಿಕ್ಕೆಂದು ಅವನು ಹೋಗಿದ್ದ. ಮರಳಿ ಕರೆತರುವಾಗ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದ ಆಯೋಜಕರು ಅವನಿಗೆ ತಾವು ಪ್ಯಾಕ್ ಮಾಡಿಸಿ ತಂದಿದ್ದ ತಿನಿಸನ್ನೇ ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರಂತೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ನಾವು ಕೊಂಡೊಯ್ಯುವ ತಿನಿಸು ಅಲೋ ಮಾಡ್ತಾರೆ ಹಾಗೂ ತಿನ್ನಲು ಅಡ್ಡಿಪಡಿಸೋಲ್ಲ ಅಂತ ಅವನಿಗೂ ಆಗಲೇ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದಂತೆ!
ಸರಿ… ಅಮ್ಮ ಅಣ್ಣನಿಗೆ ಮತ್ತು ಯೋಗೀಶಣ್ಣನಿಗೆ (ಅವನು ತಿಂದಿದ್ದು ಸಾಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಬಹಳವಾಗಿ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದರಿಂದ) ಅಂತ ಒಂದಷ್ಟು ಇಡ್ಲಿ- ಗೊಜ್ಜು ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟರು. ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಬುತ್ತಿ ಬಿಚ್ಚಿದಾಗ ಯೋಗೀಶಣ್ಣ ನಿದ್ದೆ ಹೋಗಿದ್ದ. ಇದೇ ಸುಸಮಯ ಅಂದುಕೊಂಡ ನಾನು, ಅವನ ಪಾಳಿಗೆ ಕನ್ನ ಹಾಕಿ ಎರಡು ಇಡ್ಲಿ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದೆ. ನಮ್ಮ ಈ ತರಲೆ ಕೆಲಸ ಮುಂದಿನೆಲ್ಲ ಯಾತ್ರೆಯ ಸ್ವಾದಕ್ಕೆ ಸ್ವಸ್ಥ ಮುನ್ನುಡಿಯಾಗಿತ್ತು.
(ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತದೆ………….)
Very nice.. nanathu Oduva manassu madi aythu.. Bega bega sarani barahagalu barali.. thumba kayisuvudu beda,,
ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ. ದೈನಿಕಾನಾ?
A salute to Sardinia compliments for your blog
Will wait for more.. I am also a traveler like you.. 🙂
Chetana,
When did you graduate from calling your mother “Amma” to calling her “mummy” 🙂
Regards,
Mayura
ಮುಂದಿನ ಕಂತಿಗೆ ಕಾಯ್ತಾ ಇದ್ದೇನೆ ..ಬೇಗ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ ..ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಇಡ್ಲಿ ,ಗೊಜ್ಜು ತಿನ್ದಾಯ್ತು ..ಮುಂದೆ ?
dear Mayura,
illi ‘Mummy’ nanna swanta amma alla. mattu iDiya haLLi awaranna mummy anta kareyuvudarinda adu ‘naamapada’
Dear Chetana,
Adu yaara amma bekadaroo agirali….ammanna “amma” yendu karedagale chanda allavey ??
Regards,
Mayura
NICE MADAM…I AM ALSO THIRTHAHALLI PERSON PLS VISIT MY BLOG http://wwwadithyashares.blogspot.com
ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲೆಂದರಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆಂದರೆ ಹಾಗೆ ಅಡ್ಜಸ್ಟ್ ಆಗಬಲ್ಲ ವ್ಯವಧಾನ ಪ್ರವಾಸಕ್ಕೆ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ.
ಟಾಮ್ ಬಾಯ್ ಅವರು ಮಮ್ಮಿ ಇಡ್ಲಿ ತಿಂದು ಭಾಗ ಒಂದು ಆಯ್ತು.
Next…
waiting for other episodes………………..
will post soon Chaya 🙂