ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಮಾತು ಜಾಸ್ತಿ. ಹಾಗೇನೇ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಂಡುಬಿಡುವ ಆತುರ. ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದ ಹರಟೆ ಕಟ್ಟೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಇವತ್ತಿನ ಟ್ವಿಟರ್ ತನಕ ನೋಡಿ ಬೇಕಿದ್ದರೆ, ತಾವು ಹೊಸ ಕರ್ಚಿಫ್ ಪರ್ಚೇಸ್ ಮಾಡಿದ್ದರಿಂದ ಹಿಡಿದು ಬಾಯ್ ಫ್ರೆಂಡ್ ಜತೆಗಿನ ಜಗಳದವರೆಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವವರೇ. ಫಿಲ್ಟರ್ ಇಲ್ಲದೆ ಬದುಕಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಫಿಲಾಸಫಿ ಸರಿಯೇ. ಹಾಗಂತ ಫಿಲ್ಟರ್ ಹಾಕಬೇಕಾದಲ್ಲಿ ಹಾಕದೆ ಹೋದರೆ ಕೊಳೆ ಕಸಗಳೆಲ್ಲ ಹರಿದುಬಂದು ಸಂಬಂಧಗಳ ಸ್ವಾಸ್ಥ್ಯ ಕೆಡೋದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ. ಕೆಲವೊಂದಷ್ಟು ಮಾತುಗಳನ್ನ ನಾವು ನಮಗಾಗಿ ಉಳಿಸ್ಕೊಂಡಿರಬೇಕು. ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಘಟನೆ ಕಾಲದಿಂದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಅರ್ಥಗಳನ್ನ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ವ್ಯಾಖ್ಯೆಗಳು ಬದಲಾಗಬಲ್ಲ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳಿರುವಂಥ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಸಮಯ ಬರುವವರೆಗೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳದೆ ಇರುವುದೇ ಒಳ್ಳೆಯದು. ಹಾಗೊಮ್ಮೆ ಅಂಥಾ ಸರಿಸಮಯ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ ಅಂತಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಿ, ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳದೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಡಿ, ನಷ್ಟವೇನೂ ಆಗದು.
ಹೀಗೆ ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ? ತೆರೆದುಕೊಂಡಷ್ಟೂ ನಾವು ಹಗುರಾಗುತ್ತೇವೆ. ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿಕೊಂಡೆವು ಅನ್ನುವ ನಿರಾಳದ ಹಗುರತನ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅನ್ನೋದು ನಿಜವೇ. ಅದರ ಜತೆಗೆ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಗುಟ್ಟಿನ ಘನತೆಯ ಭಾರ ಇಲ್ಲವಾಗಿ, ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದಲ್ಲೂ ಹಗುರಾಗಿಬಿಡುವ ಅಪಾಯ ಇರುತ್ತೆ. ಒಂದು ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಕೆಲವಾದರೂ ಪುಟ ಮಡಿಚಿಟ್ಟಿರಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಕುತೂಹಲ ಇರಬೇಕು, ಇತರರು ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಚೂರಾದರೂ ಆಸಕ್ತಿ ವಹಿಸಬೇಕು ಅಂತ ಬಯಸೋದಾದರೆ ನಾವು ಸ್ವಲ್ಪವಾದರೂ ನಿಗೂಢತೆ ಉಳಿಸ್ಕೊಂಡಿರಬೇಕು. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧದಲ್ಲಿ ಆನೆಸ್ಟ್ ಆಗಿರೋದು ಅಂದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಅಂತಲ್ಲ. ಹಾಗಂತ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಬೇಕು ಅಂತಲೂ ಅಲ್ಲ. ಅಪಾರ್ಥಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಬಹುದಾದ ವಿಷಯಗಳನ್ನ, ನಮ್ಮ ಕೈಮೀರಿ ಹೋದ ಘಟನೆಗಳನ್ನ ಡಿಸ್ಕಸ್ ಮಾಡದೆ ನಮ್ಮ ಸ್ಪೇಸ್‌ನಲ್ಲಿ ನಾವಿರಬೇಕು ಅಷ್ಟೆ.
ನಾವು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳದೊಂದು ಡ್ರಾಬ್ಯಾಕ್ ಇದೆ. ನಮಗೆ ಚಿಕ್ಕಪುಟ್ಟ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳು ವಿಪರೀತ. ನಾವು ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಶೇರ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋದೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನ ಸಾಬೀತುಪಡಿಸೋದಕ್ಕೆ. ಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸುಮ್ಮನಾಗದೆ ನಮ್ಮ ಸಂಗಾತಿಯಿಂದಲೂ ಅದನ್ನೆ ಬಯಸತೊಡಗ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಅವರ ಸಹಜ ನೇಚರ್ ಬೇರೆಯೇ ಇರುತ್ತೆ. ಅವರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಜತೆಗಿದ್ದೂ ತಮ್ಮ ಜತೆಗೂ ತಾವಿರುವ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯ ಹೊಂದಿರುತ್ತಾರೆ. ಬಹಳಷ್ಟು ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ಅದು ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ತೇನೆ, ಅವರು ಮಾತ್ರ ನನ್ನಿಂದ ಮುಚ್ಚಿಡುತ್ತಾರೆ, ನನ್ನ ವಂಚಿಸ್ತಿದಾರೆ ಅಂದುಕೊಳ್ತೇವೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಮುನಿಸು, ಕೋಪ ತಾಪಗಳು ಶುರುವಾಗ್ತವೆ. ಸಂಗಾತಿಯಾದ ಮಾತ್ರಕ್ಕೆ ನಿಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನೇ ಅವರೂ ಅಥವಾ ಅವರ ಬದುಕನ್ನೆ ನೀವೂ ಬಾಳಬೇಕನ್ನುವ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತನದ ಅತಿರಂಜಿತ ರಮ್ಯ ಚಿಂತನೆಗಳಿಂದ ನಾವು ಮೊದಲು ಹೊರಗೆ ಬರಬೇಕಿದೆ. ವಾಸ್ತವ ಯಾವತ್ತೂ ಅವರವರ ಬದುಕನ್ನು ಅವರವರು ಬಾಳುವುದೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಗುಟ್ಟು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳೋದು ಅಂದರೆ ನಮ್ಮ ನಿಜಗಳನ್ನು ಮುಚ್ಚಿಡೋದು ಅಂತ ಅಲ್ಲ. ಹಾಗಂದರೆ, ನಮ್ಮ ಪ್ರೈವೆಸಿಯನ್ನ ಕಾಪಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಅನ್ನುವ ವಿಷಯ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು. ಆಗ ಸಂಗಾತಿಯಿಂದ ನಿರೀಕ್ಷಿಸುವ ಉಸಾಬರಿಯೂ ತಪ್ಪುತ್ತದೆ.
ಕ್ರಿಯೇಟಿವ್ ವೇ
ಬಟ್ ಹೀಗೆ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಬದುಕೋದು ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಷ್ಟ. `ಅನ್ನಿಸಿದ್ದನ್ನ, ಅನುಭವಿಸಿದ್ದನ್ನ ಹೇಳ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಏನಿವಾಗ?’ ಅನ್ನುವ ಧೋರಣೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಇಂಥಾದ್ದು ಇರಬಾರದು ಎಂದಲ್ಲ. ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಹೊರಮುಖಿಯಾಗಿಬಿಟ್ರೆ ಲೈಫು ನಮ್ಮನ್ನ ಕಾಡಿಸಿಬಿಡತ್ತೆ. ಅದನ್ನ ತಡ್ಕೊಳ್ಳೋ ಕೆಪಾಸಿಟಿ ಇರಬೇಕು. ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೇಳಿಕೊಂಡು, ಎದುರಾಗುವ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನ ನಿಭಾಯಿಸ್ತೀನಿ, ಕನ್ವಿನ್ಸ್ ಮಾಡಿ ಸಂಬಂಧವನ್ನ ಉಳಿಸ್ಕೊಳ್ತೀನಿ ಅನ್ನುವ ವಿಶ್ವಾಸ ಇರಬೇಕು. ಕೊನೆಯಪಕ್ಷ, ಸಂಗಾತಿ ಅನುಮಾನಿಸಿದರೂ ಅವಮಾನಿಸಿದರೂ ಸರಿಯೇ, ನಾನು ಇರುವುದೇ ಹೀಗೆ, ನೇರನೇರವಾಗಿ ಅನ್ನುವ ದಾರ್ಷ್ಟ್ಯವಾದರೂ ಸರಿ- ಇರಬೇಕು.
ಕೆಲವು ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಇಂತಹ ವಿಶ್ವಾಸವನ್ನು ರೂಢಿಸಿಕೊಂಡು ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ತಮ್ಮ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಗುಟ್ಟುಗಳನ್ನೇ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೆ ಜೀವಿಸಿದ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವನ್ನ ದಾಖಲು ಮಾಡಿ ಗೆದ್ದಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಇವರೆಲ್ಲರಲ್ಲಿ ಒಂದು ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯವಿದೆ. ಇಂಥಾ ಹೆಣ್ಣುಗಳು ಯಾರೂ ತಮ್ಮ ಅಂತರಂಗವನ್ನ ಗಾಸಿಪ್ ಜಗಲಿಯಮೇಲೆ ತೆರೆದಿಟ್ಟವರಲ್ಲ. ಅದನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕಾಗಿ ಸೃಜನಶೀಲ ಮಾಧ್ಯಮವನ್ನ ರೂಢಿಸ್ಕೊಂಡವರು. ಹಾಡು, ಹಸೆ, ಚಿತ್ರಕಲೆ, ಬರಹಗಳ ಮೂಲಕ ಅನ್ನಿಸಿಕೆಗಳನ್ನ ಎಕ್ಸ್‌ಪ್ರೆಸ್ ಮಾಡಿದವರು. ಹಿಂದಿನ ಕಾಲದ ವಚನ- ಪದಗಳು, ಜನಪದ ಹಾಡು- ಕಥೆಗಳು, ಈವತ್ತಿನ ನೋಡುವ- ಕೇಳುವ- ಓದುವ ಮಾಧ್ಯಮಗಳೆಲ್ಲವೂ ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಯಾಗಿವೆ. ಇಂತಹ ಕ್ರಿಯೇಟಿವ್ ವೇ ಆಫ್ ಟೆಲ್ಲಿಂಗ್ ಸೀಕ್ರೆಟ್ಸ್ ನಿಮಗೆ ಸಾಧ್ಯವಿದೆಯಾ? ಅಥವಾ ಹೇಳಿಕೊಂಡು ತಾಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಸೈರಣೆ ಇದೆಯಾ? ಇದ್ದರೆ ಫಿಲ್ಟರ್ ತೆಗೆದುಬಿಡಿ. ಇಲ್ಲವಾದರೆ, ಏನೇನೋ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಹೊಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಗುಟ್ಟಿಗೂ ಚೂರು ಜಾಗ ಕೊಡಿ.
ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಷಯ. ಇಷ್ಟರತನಕ ಹೇಳಿದ `ಸೀಕ್ರೆಟ್ಸ್’ ಯಾವುದೋ ಅನೈತಿಕ ಅಸಥವಾ ವಿಶ್ವಾಸಘಾತದ ಕೆಲಸಗಳದ್ದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು. ಏನನ್ನೋ ಕೊಂಡ, ಯಾರಿಗೋ ಕೊಟ್ಟ, ಕೈಮೀರಿ ನಡೆದ ಘಟನೆಗಳು ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ. ಮದುವೆಗೆ ಮುಂಚಿನ ಸಂಗತಿಗಳು, ತವರು ಮನೆಯ ಕೆಲವು ವಿಷಯಗಳು ಇಂಥವೂ ಕೆಲವನ್ನು ಗುಟ್ಟು ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಯಾಕಂದರೆ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಯಾವತ್ತೂ (ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್) ಎರಡನೇ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ. ಮೂದಲಿಕೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವುದು, ಯಾರಯಾರ ತಪ್ಪುಗಳಿಗೋ ಅವಮಾನಿತರಾಗುವುದು ಇಂಥವೆಲ್ಲ ನಾವು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಿರುತ್ತೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಸಾಂಗತ್ಯ- ಸಂಬಂಧಗಳನ್ನ ನಿಭಾಯಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕವಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಜೊತೆಜೊತೆಗೇ ನಮ್ಮ ಪ್ರೈವೆಸಿಯನ್ನೂ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಎಚ್ಚೆರ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
ನಿಮ್ಮದೊಂದು ಉತ್ತರ