ದೆಹಲಿ ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಒಂದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ತೀರ್ಪು ನೀಡಿತು. ಹೆಂಡತಿ ಮೊದಲ ರಾತ್ರಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮದುವೆಯಾದ ಐದು ತಿಂಗಳ ಪರ‍್ಯಂತ ಸೆಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದಳು ಎನ್ನುವುದು ಫಿರ‍್ಯಾದಿಯ ದೂರಾಗಿತ್ತು. ದಂಪತಿಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರೊಬ್ಬರ ಕಡೆಯಿಂದ ಸೆಕ್ಸ್ ನಿರಾಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟರೂ ಅದನ್ನು ಕ್ರೌರ‍್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಹಾಗೂ ಇದನ್ನು ಆಧಾರವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಡೈವೋರ್ಸ್ ಪಡೆಯಬಹುದು ಎಂದು ಹೈಕೋರ್ಟ್ ಹೇಳಿತು.
ಈಗ ಈ ತೀರ್ಪಿನ ಸಾಧಕ ಬಾಧಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯಿತು. ಗಂಡಸರು ಈ ಅವಕಾಶದ ದುರ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಂದು ಕೆಲವರು ವಾದಿಸಿದರೆ, ದೈಹಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಮೊದಲಾದ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕಾರಣಗಳಿಂದಾಗಿ ಹೆಂಡತಿಯು ಸೆಕ್ಸ್ ನಿರಾಕರಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಇದು ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ಆತಂಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಈ ತೀರ್ಪಿನಲ್ಲಿ ಗಂಡ ಮತ್ತು ಹೆಂಡತಿ – ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಸಮಾನ ಅವಕಾಶ ನೀಡಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರು ಸಮಾಧಾನ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಇವೆಲ್ಲ ಸರಿ. ಆದರೆ, ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಸ್ ಅನ್ನುವ ವಿಷಯವನ್ನು ಮುಂದಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ಮಾತಾಡಬೇಕಾದ ಅಂಶ ಮತ್ತೊಂದೇ ಇದೆ.
ಯಾರಿಗೆಷ್ಟು ಪಾಲು?
ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ನಿರಾಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಹಲವಾರು ಹಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಲೈಂಗಿಕತೆಯ ಹಕ್ಕೂ ಒಂದು ಎಂದು ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಹೇಳಬಹುದು. ಅಥವಾ, ಹೆಂಗಸರು ಲೈಂಗಿಕತೆಯನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದೂ ಹೇಳಬಹುದು. ಯಾಕೆಂದರೆ ‘ಸೆಕ್ಸ್ ’, ಹೆಂಗಸರು ಉಚ್ಚರಿಸಲೂ ಬಾರದ ಪದ. ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಹೆಂಡತಿ ತನ್ನ ವಾಂಛೆಯನ್ನು ಗಂಡನಲ್ಲಿ ತೋರಿಕೊಂಡರೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಅಸಭ್ಯಳೆನ್ನುವಂತೆ ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಕೆ ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಸೆಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಬಯಸುವಂತಿಲ್ಲ. ಹಾಗೆಯೇ ತನ್ನ ಆರೋಗ್ಯ, ಖಿನ್ನತೆ ಅಥವಾ ಮನೆವಾಳ್ತೆಯ ತಲೆಬಿಸಿಗಳಿಂದಾಗಿ ಗಂಡನೊಂದಿಗೆ ಸೆಕ್ಸ್ ನಿರಾಕರಿಸಿದರೆ ಆಕೆಯನ್ನು ಅವಿಧೇಯಳೆಂಬಂತೆ ನೋಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅವಳು ಗಂಡನನ್ನು ವಂಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆಂದು ಅನುಮಾನಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ನಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಸೆಕ್ಸ್ ಹೆಣ್ಣು ಬಯಸಲೂಬಾರದ, ತಿರಸ್ಕರಿಸಲೂಬಾರದ ಸಂಗತಿ ಎನ್ನಬಹುದು.
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಹೆಂಗಸರು ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಸ್ ತಮಗೆ ತೃಪ್ತಿ ನೀಡುತ್ತಿದೆಯೇ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಪ್ತರೊಡನೆ ಡಿಸ್ಕಸ್ ಮಾಡಲೂ ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ. ಸಿನಿಮಾಗಳಲ್ಲಿ ತೋರಿಸುವಂತೆ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂ ಮುಡಿದು ಉಂಗುಷ್ಟದಿಂದ ನೆಲೆ ಕೆರೆಯುತ್ತಾ ನಿಂತುಬಿಟ್ಟರೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಷ್ಟು ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆ ಗಂಡಸರಿಗೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲದೆ, ಸೆಕ್ಸ್ ಗಂಡ ಬಯಸಿದಾಗ ಮಾತ್ರ ನಡೆಯಬೇಕಿರುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ಎಂಬ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಮನೋಭಾವವೂ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹೆಂಡತಿಯ ಋತು ಸಮಸ್ಯೆ, ಆರೋಗ್ಯ, ಮೂಡ್ – ಇವೆಲ್ಲ ನಗಣ್ಯ ವಿಷಯಗಳಾಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ.
ಲೀಗಲ್ ರೇಪ್
ಹೆಣ್ಣಿನ ಸಮ್ಮತಿ ಇಲ್ಲದೆ ನಡೆಸುವ ಸೆಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ರೇಪ್ ಅನ್ನಬಹುದಾದರೆ, ಮದುವೆಯಾದ ಬಹುತೇಕ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳು ಪ್ರತಿನಿತ್ಯವೂ ‘ಲೀಗಲ್ ರೇಪ್’ಗೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ ಅನ್ನುವುದು ಬಹಳ ಹಳೆಯ ಅಬ್ಸರ್ವೇಷನ್. ಆದರೆ ಇದಕ್ಕೆ ಪರಿಹಾರ ಮಾತ್ರ ಈ ಕ್ಷಣಕ್ಕೂ ದೊರೆತಿಲ್ಲ. ಹಿಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬಹ್ವಂಶ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ ತಾವು ಸೆಕ್ಸ್‌ಗೆ ಅಸಮ್ಮತಿ ತೋರಬಹುದು ಅಥವಾ ಒಳಗಿಂದೊಳಗೆ ಅಸಮಾಧಾನ ಪಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬುದೂ ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ಇಂದಿನವರು ಕೊನೆಯ ಪಕ್ಷ ನಮಗೇನು ಬೇಕು, ಏನು ಬೇಡ ಎಂದಾದರೂ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನಡೆಯುತ್ತದೋ ಇಲ್ಲವೋ, ತಮ್ಮ ಮಟ್ಟಿನ ಪ್ರತಿರೋಧವನ್ನು ತೋರಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದೇ ಸಮಾಧಾನ.
ಇಷ್ಟ ಇಲ್ಲದ ತಿಂಡಿಯನ್ನು ಮುಲಾಜಿಲ್ಲದೆ ಬೇಡ ಎಂದುಬಿಡುವ ನಾವು, ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದ ಸೆಕ್ಸ್ ಅನ್ನು ಯಾಕಾದರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ಇಂಥ ನಿಲುವಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ದಾಂಪತ್ಯದ ತಳಪಾಯವನ್ನು ಅಲುಗಿಸುತ್ತವೆ ಎನ್ನುವುದೇನೋ ನಿಜ. ಆದರೆ ಎಲ್ಲ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿಯೂ ಹೆಂಗಸರೇ ಕಾಂಪ್ರೊಮೈಸ್ ಆಗಬೇಕು, ಧರ್ಮ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ದಾಂಪತ್ಯ, ಕುಟುಂಬ- ಈ ಯಾವುದನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಸಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಕಾದರೂ ಹೆಂಗಸರೇ ಬಲಿಯಾಗಬೇಕು ಅಂತ ಬಯಸುವುದು ಮಾತ್ರ ಅನ್ಯಾಯ.
ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಹೆಂಡತಿಯೊಂದಿಗೆ ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಹಕರಿಸದೆ ಬ್ರಹ್ಮಚಾರಿಗಳಂತೆ ಇರುವ, ಸಮಾಜಕ್ಕೋ ಅಧ್ಯಾತ್ಮಕ್ಕೋ ಮುಡಿಪಾದ ಗಂಡಸರನ್ನು ನಾವು ಪೂಜ್ಯ ಭಾವನೆಯಿಂದ ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಅವರು ಕಾಮವನ್ನು ಗೆದ್ದವರೆಂದು ಗೌರವಿಸುತ್ತೇವೆ. ಆದರೆ ಮದುವೆಯ ನಂತರ ತಮ್ಮದೇ ಆಯ್ಕೆಯಿಂದ ಬ್ರಹ್ಮಚರ್ಯ ಅನುಸರಿಸುತ್ತೇನೆ, ಸಮಾಜ ಕಾರ್ಯಕ್ಕೆ ತನ್ನನ್ನು ಕೊಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೊರಡುವ ಎಷ್ಟು ಹೆಂಗಸರನ್ನು ನಾವು ಗೌರವಿಸಿದ್ದೇವೆ? ಹೋಗಲಿ, ಅಂತಹದೊಂದು ನಿರ್ಧಾರಕ್ಕೆ ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟ ಗಂಡಸರ ಸಂಖ್ಯೆಯಾದರೂ ಎಷ್ಟಿದೆ!?
ಶೃಂಗಾರ ಸಮರಸ
ದಾಂಪತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸೆಕ್ಸ್ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಯರನ್ನು ಆಪ್ತವಾಗಿ ಬೆಸೆದಿಡುವ ಮುಖ್ಯ ಸೂತ್ರ. ಸೆಕ್ಸ್ ಇಲ್ಲದ ಮದುವೆ, ಮದುವೆಯಾದರೂ ಹೇಗೆ ಆದೀತು? ಆದರೆ ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದಂತೆ ಇಲ್ಲಿಯೂ ಸಮಾನತೆ ಇರಬೇಕು. ಪುರಾತನ ಸಾಹಿತ್ಯಕೃತಿ ಕಾಮಸೂತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವಂತೆ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿಯರಿಬ್ಬರ ಬಯಕೆ, ಆಯ್ಕೆಗಳಿಗೆ ಸಮಾನ ಮನ್ನಣೆ ಇರಬೇಕು. ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಹೆಣ್ಣು ತನ್ನ ಬೇಕು- ಬೇಡಗಳನ್ನು ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದೆ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಮುಕ್ತತೆ ಇರಬೇಕು. ಆಗಷ್ಟೆ ದಾಂಪತ್ಯ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಂಗಾತಿಯಿಂದ ದೇಹದ ಕಾಮನೆಯನ್ನ ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಯಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯವೇ. ಅದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ದೊರಕದಿದ್ದರೆ ಎಲ್ಲಿ ತಪ್ಪಾಗಿದೆ, ಏನು ತೊಂದರೆಯಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಕುಳಿತು ಚರ್ಚಿಸಬೇಕು. ವೈದ್ಯರು ಅಥವಾ ಆಪ್ತಸಲಹೆಗಾರರ ಬಳಿ ಅದರ ಪರಿಹಾರಕ್ಕೆ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಬೇಕು. ಕೂತು ಮಾತಾಡುವುದರಿಂದ ಬಗೆಹರಿಯದೆ ಇರುವುದು ಯಾವುದಿದೆ? ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡುಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಗೌರವವೊಂದಿದ್ದರೆ ಯಾವುದೂ ಕಷ್ಟವಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೆ?
